ตอนที่ 12แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 12แรนเถื่อนชีวะ
****จุดจบ Skill Katana mastery ขั้นสุดยอด ของสุดยอด สงครามสูญพันธุ์ ไวรัส (ตอนจบ)****
แมน:แก คงไม่ได้ ติด เชื้อ แน่ๆ
DarkSwordMaster:แน่นอน
ปัง ปัง ปัง
ฉึก ฉึก ฉึก
เมเน่:อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมเน่:อึกโอย ฉันโดน ยิง
เมเน่:ฉันไม่ไหว แล้ว ลาก่อน
พริ้ง มีแสง ออก จาก ตัวเมเน่ หลัง จาก เมเน่ เสีย ชีวิต แสง นั้น คือ Lex Atina ทำให้ มอน ติดใบ้
เฮ้ย นี่แรน นะ ไม่ใช่ แร็ค ทำให้ พวกพ้องของ เรา หาย จากความเจ็บป่วย ตายแล้วไม่สน พริ้ง
เชอร์รี่:เมเน่ ฉันจะไม่ลืมเธอเลย
เชอร์รี่:ฮือๆๆๆ
เชอร์รี่:กึก ฮึ่มๆๆๆๆ หนอย แก บัง อาจทำเพื่อนฉัน
เชอร์รี่: Arrow Showerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
เชอร์รี่:Double Stafe
เชอร์รี่:ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เต้ย:อึ้ง ตะลึง ถึง พลัง ของ เชอร์รี่
เต้ย:(เทอทำเพื่อนเพื่อน ใช่ไหม?)
โครม ปัง ตูม มอน เตอร์ ในละแวก นั้น ไป หมดแล้ว
เหลืออีกที่ เช้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เช้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฃ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แมน:แกนี่มัน ตายยาก จิงนะ
DarkSwordMaster:แน่นอน
ฟิ้ว เสียง ลูกธนู มา
ฝุบ เสียงหลบ
เชอร์รี่:พวก แก ฆ่า เพื่อนฉัน ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ควับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แมน:จ๊าก เทอ เป็น อะไร ไปเนี่ย ควับๆๆๆ แมนหลบ ไป หลบ มา
ฟิ้ว ฮึก
แมน:โอ้ยยย!!
แมน:ยิงฉันทำไมเนี่ย
DarkSwordMaster:เกะกะ จริงๆ
ขวับ เสียง ตวัด ดาบ ของ DarkSwordMaster ทำให้มีลม อะไรบางอย่างแฝง อยู่
เชอร์รี่:พรืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เก้ง หัวเทอ ชนเหล็กที่สนามบาส ใกล้ๆ ที่อยู่ ไออ้วน แล้ว เหล็ก ถึงกับดัด ทำให้ เหล็ก งอ แล้วเชอร์รี่
ทะลุ ไปที่ บันได แล้ว ล้ม ที่บันได จน หัวโดน บันได ทำให้หมดสติ ชัวครู่
เชอร์รี่:อึก อือ
เต้ย:พรืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ะ โครม
เต้ย:อูย ฮึบ
แมน:เฮ้ ไอนักหมัด สุดเทพ
เต้ย:ว่าไง
แมน:ช่วยพา นุสุดสวยออก ไป จาก สถาบัน ที ฉัน จะใช้ไม้ตาย เด็ด แล้ว
เต้ย:ได้แล้วมันรุนแรงมากเลยหรอ
แมน:แน่นอน ไม่งั้นตายหมด
เต้ย:ไปเร็ว นูสุดสวย
เต้ย ต้อง อุ้ม เชอร์รี่ ไป เพราะ ว่า เชอร์รี่ สมองไม่ ทำงาน ชั่วครู่ เนื่องจากหัวกระแทก หลายอย่าง
จึงเดินช้าหน่อย
แมน :เอาล่ะนะ Katana Mastery สุดยอด สุดยอด
วิ้ง วิ้ง วิ้ง วิ้ง ขวับ เสียง ตวัด ดาบของแมน ฟิ้ว
DarkSwordMaster:พลังอะไรวะเนี่ย
แมน:ตายซะ
ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เต้ย:เฮ้ย ฉันยังไม่ออก จาก สถาบัน เลย *เวร
โครมมมมมมมมมมมมม ตุมมมมมมม
เต้ย:เฮ้ย นี่มันพลัง MP หรือ ระเบิดC4 วะ โครตแรงเลย ไม่ทัน แล้ว
เต้ย:อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เชอร์รี่:ทำอะไรไม่ได้ นอก จาก ตาย
ครืน โครม ตูมมมมมมมมมมมมมม
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ
สรุปตายกันหมด

ตอนที่ 11แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 11แรนเถื่อนชีวะ
****สู้ กันไม่ยั้ง****
ตึกๆ
ขวับ เช้งปัป แกร๊ก
ย่าห์ เช้ง ๆๆๆ ขวับ ๆๆๆ พลั่กๆๆๆ ฟิ้ว ๆๆๆๆ ตูม บรึ้ม เช้งๆๆๆๆ
แมน:Tonado Splash
ว่า มังกร มา เผา มอน เตอร์ หมด ไป หลาย ตัว
เต้ย:Dance of wirror
ตุ้บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ โอย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมเน่:ย่าห์ ขวับ ๆๆๆๆๆ 107 ทวนพาว
เช้งๆๆๆๆๆๆๆ ตุบ โครม
เชอรืรี่:เอาไงเอากันวะ 157 นูพาว
วอร์ มังกรออก มาจาก ใต้ พื้น เต็มไป หมด
วูด:ฮึ่ม 127 ดาบเดก
ตั๊ม โครม
มอนเตอร์ ตายไปหลายตัวหน่อย
แมน: Fury
ฉับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มอนเตอร์ ตาย ไป รอบ ตัว เหลือ ที่แคบ เพราะมอนเตอร์ เข้ามาใกล้ เรื่อยๆ
DarkSwordMaster:เฮ้ เจ้า ใช้ ดาบพาว ได้ เก่งนี่
แมน:ขอบใจ แต่ ไม่จำเป็น หรอก เพราะ ราย ต่อ ไปเป็นแก
DarkSordMaster:งั้นเหรอ เอาสิ X strike
ขวับ ดาบมาเร็วมาก
เช้งๆๆๆ แมน เอา ดาบรับไว้
แมน:อะ อ้ากกกกก พรืดดดดดดดดดดดดดดดด โดนมอน เตอร์ หลายตัว ล้ม
แมน:กระเด็น มาถึงสระมังกร โอย อึก ฮึ่ม
DarkSwordMaster:เรามาสนุกกันเพิ่ม มั้ย ไอหนู
แมน:ก็ดี มาโชว์ พลัง แก ให้ ดูหน่อย สิ
DarkSwordMaster:ได้ ตัว Xพิฆาต ชิ้ง ชิ้ง
แมน:เฮ้ย อะเอาจริง หรอ
ฟิ้ว ตัวX ใกล้ เข้าหาแมนทุกทีแล้ว
แมน:อะเอา ไงดี
แมน:เอาวะ
แมน:Tonado Splash
วอร์ มังกร มาแว้ว ตูม
ตัวX กับ มังกร มาชน กัน ทำให้ระเบิด
ตุมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
อั๊ก โอย อึก แฮ่ก
วูด:ฉันเบื่อ กับกอง มอน พวกนี้แล้วนะ
เต้ย:แล้วคิดว่า ฉันชอบหรอ
เต้ย:Ray jonsite
พายุ หมุน มาพร้อม กับ ฝ่า เท้า ของ เขา
พลั่กๆๆๆๆๆ
คอมโบด้วย
เต้ย:พายุหมุนกลม
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พลั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มอนเตอร์ตายไปหลายตัวอยู่
วูด:อ้ากกกกกก
โอย ชิ
เมเน่:เป็นอะไร
วูด:ฉันโดน Didi ปามีดใส่ น่ะสิ
ฉึก ฉึก ฉึก
วูด:อ้าก ละลาก่อน
เช้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เช้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
DarkSwordMaster:เก่งนี่ * หนู
แมน:ของมัน แน่นอน อยุ่ แล้ว
แมน:ฮึ่ม Fury
เช้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
DarkSwordMaster:ของฉันมั่ง นะ
Kick Splash
ฟิ้ว ดาบหรอ
แมนรับดาบเขาไว้ เช้ง อุ๊บ
ควับ DarkSwordMaster เอาเท้ามาเตะท้องของ แมน
แมน:อะ อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก
แมน:อูย เจ็บ จริง
แมน:ฮึ่ม ฮึ่ย
-----------------------------------------------------

ตอนที่ 10แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 10แรนเถื่อนชีวะ
****เชื้อ NGV****
แมน:เอ๊ะ ใครเดินมา
วูด:เฮ้ ว่า ไง เก่งไม่เบานี่
แมน:มาทำไม * ขี้ขลาด
เต้ย:เอ๋ *ขี้ขลาด?
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มีคนเดินมาอีกเยอะเลย
กลุ่มพวกเรา:ใครเดินมาน่ะ
สิ่ง ที่เดิน มาคือ มอนเตอร์ ทั้งนั้น
แมน:หรือว่า พวกมัน ติดเชื้อ NGV จาก บริษัท พ่อของฉัน
เต้ย:บริษัท พ่อของนาย บริษัท อะไรหรอ
แมน:Andunt Group
เต้ย:โอ้ พระ เจ้า
เมเน่:แล้ว เกี่ยว อะไรกับ เชื้อ NGV ล่ะ
เชอร์รี่:NGV!!! แก๊ซโซฮอล น่ะหรอ
แมน:เมื่อ คืน ฉัน ฝัน ว่า พ่อของ ฉัน น่ะ ทดลอง มอนเตอร์ ให้ ทำดี แต่ล้มเหลว มันกับกลายเป็นคนชั่ว น่ะสิ
เต้ย:งั้นพวกนี้ก็ติด เชื้อ มาจริงๆ น่ะสิ
วูด:มันเข้ามา ใกล้ แล้ว ลุกเร็ว
-----------------------------------------------------------------

ตอนที่ 9แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 9แรนเถื่อนชีวะ
****การปรากฏ ตัว ของ เต้ย นักหมัด และ การเอาชนะ หุ่นยนต์ ประหลาด****
เมื่อตัว หุ่นยนต์ ช่ม ด้วยน้ำ มันแล้ว
แมน: เฮ้ นูหญิง สาวสวย
เชอร์รี่:หือ?
แมน:ยิงธนู ไฟ ใส่ มันเลย มัน มีแต่ น้ำมันแล้ว
เชอร์รี่:ได้เลยหนุ่มน้อย
ฟึ่บ จึ้ก พรึ่บบบบบบบบ
เสียงไฟลุก อย่างดัง
แมน:สาวเวทย์ สุดสวย วิ่ง กัน เร็ว
เมเน่:จะ จ๊ะ
ตึกๆๆๆ
เมเน่:เชอร์รี่ ไปเร็ว
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เต้ย:โอ้ว ไฟ รึ โอเค ดีนะ
แมน:เฮ้ย วิ่งเร็ว ไม่กลัว มันหรอ
เต้ย:กลัว ทำไม มี M29 ซะอย่าง
แมน:งั้นก็ปาเลยสิ
เต้ย:โอเค
ตุมมมมมมมมมมมมมมมมม เสียงระเบิดดังลั่น
ทั้ง 4คน กระเด็น ออกจากห้อง รับปริญญา
แล้ว กระเด็น ไปสลบ ที่ สนามกีฬา ของ สถาบัน
เต้ย:อึก อือ.....
แมน:โอย...
เมเน่:โอย แฮ่กๆ
เชอร์รี่:อึก โอย เจ็บ อะ
เต้ย:นี่ฉันยัง ไม่ได้ ปาระเบิดมันเลยนะ
แมน:อ้าวแล้ว ทำไมมันระเบิดล่ะ ???
เชอร์รี่:อาจเป็น เพราะ เราเผา มันมั้ง
เมเน่:นะนั่น สิ
-----------------------------------------

ตอนที่ 8แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 8แรนเถื่อนชีวะ
****การปรากฏ ตัว นักสู้สาว เมเน่ และ เชอร์รี่****
เมเน่:ย่าห์
เช้งๆๆๆๆๆ
เมเน่:ทวนพิฆาต เช้ง ขวับๆๆๆ เช้ง ๆๆๆ (ทำอะไรมันไม่เข้าเลย)
วูด:หนีกันเถอะแมน
แมน:ไม่เราต้องช่วยผู้หญิงคนนั้น
วูด:ปิ๊ง เขารีไงวะ ไปเร้ว
แมน:ปล่อยนะ เฟ้ย !!!
วูด: อยากตายเพื่อนผู้หญิง ก็ตามใจวะ
ตึก ตึก ตึก
แมน: ฮึ่ม
ย้ากกกกกกกกกกกกก
เชอร์รี่:2คนนั่น เขารู้จักกันเมื่อไหร่
เชอรืรี่:ฉันทิ้งเพื่อนไว้ ไม่ได้
แมน: ฮึ่ม ย่าห์ Jumping Splash
เช้ง เช้ง แกร๊ก หุ่นยนต์ เกิดรอยร้าว
ฟุ่บ ฟิ้ว ฉึก
แมน:ธนู ไฟ มาจากไหน
แมน:ไฟ !!!
แมน:รู้แล้ว
แมนรีบวิ่ง ไป ที่ ห้องวิทยาศาสตร์ ใน โรงเรียน
แมน:นี่ไง ถึง น้ำมัน
แมน:เอาละนะ ซ่าห์ ซ่าห์
-----------------------------------------

ตอนที่ 7แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 7แรนเถื่อนชีวะ
****เรียนจบหรือหมดสิทธิ์****
บริษัท Andount Group พังพินาศ ไม่มี ใครเหลือ รอด
ตึกๆๆๆๆๆๆ ไม่เหลือใครแล้ว
Robot 100ตัว:ไปข้างนอกกันดีกว่า
ฟิ้ว เสียงจรวด ที่ติด ที่หลังมัน
ที่ สถาบัน Scaret Gate (หอพัก)
แมน:ฮะ เราฝันหรอก หรือ
แมน:หรือว่า ฝันนี้ คือ การเกิดเรื่องร่าย ที่ Andount Group
แมน:พ่อ......!!!
ห้องรับปริญญา
แมน:สังหรไม่ดี เลย
วูด:เวรกรรม ไอแมน มัน ตื่น เช้ากว่า เรา อด แกล้ง ***เลย
โครม ตุม เสียง ระเบิดพินาศ เฮ้ย ๆๆๆ
ตึก ตึง หุ่นยน มาจากไหนไม่รู้ ตัวเบอเริ่ม
แมน:เฮ้ย
แมน:(หรือว่า ฝัน เมื่อ เช้า)
โครมๆๆๆ ตูม พิ้ว ตูมมมมมม
เมเน่:ตัวอะไรน่ะ
เมเน่ : ชิชักโมโห แล้วนะ
ควับ ตึกๆๆๆ
เมเน่:เชอรืรี่ ไป ก่อนเลย
เมเน่:แกมาทำลายงานรับ ปริญญา ฉัน ชั้น ไม่ยอม เด็ด ขาด
------------------------------------------------

ตอนที่ 6แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 6แรนเถื่อนชีวะ
****ผลทดลอง****
ถ้าผู้ใด ตั้งใจอ่านตั้ง แต่ ตอนที่ 1 จะรู้ว่า บริษัท Andunt Group ทำอะไร
อ้อลืม พ่อของแมนเป็นผู้จัดการ บริษัท นี้ ด้วยนะ
พ่อของแมน: ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลูกน้อง:ท่านครับ นักรบลายแดง สามารถ ทำงานได้อีก 30นาที ครับ
ลูกน้อง2:ท่านครับ นักรบลายน้ำเงิน สามารถ ทำงานได้อีก 30นาที ครับ
ลูกน้อง3:ท่านครับ โรโบคอบ สามารถ ทำงานได้อีก ใน 30นาที ครับ
ลูกน้อง4:ท่านครับ โรบอท หุ่นยนต์ สามารถ ทำงานได้อีก 30นาที ครับ
พ่อของแมน:ดีมาก ๆ เลย
28 นาที ต่อ มา
ทุกหน้าจอ
Robot – Red Ranger – Blue Ranger – Robocop

Adrees##### compid 98%
C4 --* _ rT4 for Ra gEP dd f j l #### */ oG may++++ pore gin modify A81 C80
99683326 Ab4 fgi883 96833636 37273444 bb88 3366 e36 a CCCCCCCC
Ra 4 sol js9k kdpsld 8545 dps;akd o$$$%% 528sdf llsko sjdoj #+ ;Killopa
ลูกน้อง:แย่แล้วครับท่าน ข้อมูลผิดพลาด ไป ที่ หนึ่ง
พ่อของแมน:หมายความว่าไง
ลูกน้อง:จากหุ่นยนต์ ดี เป็นหุ่นยนต์ เลว ครับท่าน
พ่อของแมน:รีบแก้เร็ว
Adrees#### commpid 100% ติ๊ดๆๆๆ
ลูกน้อง:ไม่ทันแล้วคับ มันเสร็จ แล้ว
ซ่า เสียง จาก ลูกแก้ววิญญาณยักษ์
หุ่นยนต์ มากันพร้อมหน้า
ลูกน้อง:หนีเร็ว ท่าน
พ่อของแมน:ปะ
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตูม ตาม ตูมตาม โครม ปิ้วๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ
ผลักปัก ตูม เช้ง ฉัวะ โป้งๆๆๆๆ ปิ้ว ปิ๋ว
ฟุ่บ ฟิ้ว
พ่อของแมน:โชคดีจริง วิ่ง เร็ว
ลูกน้อง: ฉัวะ อ้ากกกกกกกกกกกกกกก
พ่อของแมน:ลูกน้องเราตายแล้ว
Robot:หยุดนะ
แต่พ่อของ แมน ไม่หยุดนิ่ง
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พิ้ว พิ้ว ปิ้ว
พ่อของแมน:อ้ากกกกกกกกกกกกกกก
-------------------------------------------

ตอนที่ 5แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 5แรนเถื่อนชีวะ
****ก่อนวันเรียนจบ****
แมน:ครู ครับ วันที่ 30 ธันวาคม 2550 มัน พรุ่งนี้ นี่ครับ
ครูสายดาบ:ก็ใช่ไงจ๊ะ
วูด:แต่ทำไม แจ้งช้า จังคับ
ครุสายดาบ:จิงๆ เขาแจ้ง ตั้งแต่เดือน ที่แล้ว น่ะ แต่ครุลืมให้ -o-‘’
แมน:แล้วจะทำไง ยังไม่ได้ ซ้อมรับเกียร์ติบัตร เลย ทำไงดี
วูด:แหม คราวนี้ทำ สะหลาด
แมน:ง่าทำไม พูดอย่างงั้น
แมน:(เรียนจบงั้นหรือฉันรอวันนี้มานานแล้ว)
วูด: (หึหึ แมน เอ๋ย พรุ่งนี้ นายน่าจะไม่ได้เรียนจบ ฉันจะแกล้งนายเอง)
ครูสายดาบ:มีใครจะถามอะไรมั้ย
ทั้งห้อง: เงียบฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แมน: (ดูจากสีตาวูด แล้ว เหมือนนึกคิดอะไรอยู่นะ หรือ จะแกล้งเรา)
วูด: (หึหึ มันเสร็จ เราแน่แกไม่ได้เรียนจบแน่ แมน)
แมน: นี่ วูด คิดไรอยู่หรอ
วูด: อ้อ ป่าว
---------------------------------------------------

ตอนที่ 4แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 4แรนเถื่อนชีวะ
****ฉันจะเรียนให้จบ****
(ในห้องเรียน สายดาบ)
แมน:เฮ้อ ครู บอก จะมีข่าวดีมาบอก ข่าวไรกันนะ
วูด:เออ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน
เพื่อน ในห้อง:ฉันก็อยากรู้
ตึก ตึก เสียงครูเดินมา ครืด เสียงครูเลื่อนประตู
ครูสายดาบ:เอาละ เด็กๆ ครู มีข่าวดีมาบอก
ทุกคนในห้องเรียนสายดาบยกเว้นครู:ข่าวอะไรคับ ครู
ครู:อะนี่ เอา ไปดูซะ กระดาษ
ผับ ผับ เสียงครู โยน กระดาษ
โอ้โห ครู เล่น มายากล ไรเนี่ย ได้ครบกันทุกคนเลย
แมน:ดูกระดาษ กันดีกว่า วูด
วูด:เออๆ

สถาบัน Scaret Gate
ต.เอสจี อ.กินเคียว จ.โตเกียว
หมู่ 18 18603
30 ธันวาคม 2550
เรื่อง การเรียนจบ
ขอเรียนนักเรียนทุกท่าน
การเรียนจบนั้น เป็น พิธี ใหญ่ หลวง และ สำคัญ ต่อ นักเรียน ทุกคน และ
ก็~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ขอแสดงความนับถือ
ผอ.คินโดะเกะ เอสจี
ลงชื่อ
ผอ.คินโดะเกะ เอสจี
---------------------------------------------------

ตอนที่ 3แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 3แรนเถื่อนชีวะ
****ปรับความ เข้าใจ****
แมน:กึก
วูด:กึก
สายตา อันคมเฉียบ ของทั้ง2 คน ดูเหมือนจะ ฆ่า กัน ให้ ได้ เช้งงงงง
วูด:คราวนี้ แก เสดฉันแน่
แมน:ผมไม่ยอมหรอกพี่
วูด:เดี๋ยวก็รู้ ย้ากกกกก
ฟิ้ว ขวับ เสียง ตวัด ดาบ ของ วูด
ฟิ้ว แมนหลบ ได้
ขวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แมนหลบได้อีก
ขวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แมนหลบได้อีกนะ
ขวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หลบได้อีกแล้ว
ขวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หลบอีกและ
ขวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โผละๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงดาบของ วูด ตวัด โดน กาบาล ของ แมน ทำให้แมนหัว แตก
เย็บไป 1500 เข็ม แน่ะ อูย ปวดแสบ
ผอ.เอสจี:นี่ถามหน่อยซิทำไมต้องทะเลาะ กันด้วย ฮะ
แมน และ วูด ตอบพร้อมกันว่า : เพราะมันท้า ผมครับ
อ้าว ต่างคน ต่างท้า แล้วใครเริ่ม ล่ะนี่
วูด:แมน ก่อนคับ
แมน:* พี่วูด ต่างหากคับ
วูด:เฮ้ย อย่ามาใส่ร้าย ป้ายสีสิวะ
แมน:อ้าว แล้ว ไม่ใช่ พี่ ไง่ วะ ฮะ
ตั๊บ ๆๆๆๆๆๆ คุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียง ทะเลาะ กัน อีก
ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แว้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตุกตับ ไดนาไมค์ ชิว
ตับๆๆๆๆๆๆ ตุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ
ตูมๆๆๆๆ
(เฮ้ย มันใช้ไดนาไมค์ ชิวหรอวะ)
ผอ.เอสจี:หยุดๆ นี่มันหน้า ผอ. หน้า เฟ้ย
ทั้ง คู่ หัน มาหา ผอ.
แมน และ วูด ขำพร้อมกันอีก ว่า :ก๊ากๆๆๆๆๆๆ 5555555+ หน้า ผอ. ไปโดนไรมาอะ
ผอ.เอสจี:โดน ไดนาไมค์ ชิว ของแก ไง*เบื้อก
ผอ.เอสจี:ฉันอยากให้ พวกเธอ เข้าใจกันนะ เอาละ ขอโทษ กันและ กันซะ
แมน และ วูด:โทด!!!!
ผอ.เอสจี:***ประชดป่าววะ
---------------------------------------------------

ตอนที่ 2แรนเถื่อนชีวะ

ตอนที่ 2แรนเถื่อนชีวะ
****ทะเลาะกัน****
วูด:อูย นี่มันที่ไหนเนี่ย
พยาบาล:นี่คือ ห้อง พยาบาล ค่ะ
วูด:อืมมมมมมม
วูด:หือ ผมมาอยู่นี่ได้ไง
พยาบาล:อ๋อ พวก เราเห็น คุณ ปะทะ กับ เด็ก อีกคนพอดี ค่ะ เลยช่วยไว้ทัน
วูด:(ฮึ่ม * เวร แมน เฮ้ย ทำ กูหัวสะดิ้ง เกือบ สมองเสื่อม เลยนะ แก)
แมน:อะไร วะ วันนี้ รู้สึก คันหู ชอบกล แฮะ ใครนิน ทา ป่า ฮาดดดดดดดด เช้ยยยยยยยยยย
แมน:ชัดเจน นินทา แน่ๆๆๆๆ
วูด:*แมน เจอตัวจนได้
แมน:หือ?
วูด:แก ทำฉัน เข้าห้องพยาบาล เลยเหรอ
แมน:ก็พี่ ท้า เองนะ ช่วยไม่ได้ งิงิ
วูด:เออ เดี๋ยว กู ขอฝากไว้ก่อน
-------------------------------------------------